Ojciec Św. Benedykt XVI
Orędzie na Wielki Post 2012 r.
"Troszczmy się o siebie wzajemnie, by się zachęcać do miłości i do dobrych uczynków" ( Hbr 10, 24)
1. "Troszczmy się" - odpowiedzialność za brata
2. "O siebie wzajemnie" - dar wzajemności
3. "By się zachęcać do miłości i do dobrych uczynków" - wspólna droga do świętości
"Wielkie przykazanie miłości bliźniego nakazuje i apeluje, by mieć świadomość, że jest się odpowiedzialnym za tego, kto tak jak ja jest stworzeniem i dzieckiem Bożym."
"Dzisiaj na ogół podchodzi się z duża wrażliwością do kwestii opieki i miłości w kontekście dobra fizycznego i materialnego innych, natomiast niemal całkowicie pomija się milczeniem duchową odpowiedzialność za braci."
"Sam Chrystus mówi, żeby upominać brata, który grzeszy (por. Mt 18,15)."
"Tradycja Kościoła zaliczyła "upominanie grzeszników" do dzieł miłosierdzia duchowego."
"Upomnienie chrześcijańskie nie jest jednak nigdy formułowane w duchu potępienia czy oskarżenia; wypływa zawsze z miłości i miłosierdzia i rodzi się z prawdziwej troski o dobro brata."
"Uczniowie Pana, zjednoczeni z Chrystusem przez Eucharystię, żyją w jedności, która łączy ich niczym członki jednego ciała. To oznacza, że bliźni należy do mnie, jego życie, jego zbawienie wiążą się z moim życiem i moim zbawieniem. Sięgamy tutaj bardzo głębokiego aspektu wspólnoty: nasze Zycie i Zycie innych są współzależne, zarówno w dobru, jak i złu; tak grzech, jak i uczynki miłości maja również wymiar społeczny. W Kościele, mistycznym ciele Chrystusa, występuje ta wzajemność: wspólnota nieustannie pokutuje i blaga o przebaczenie grzechów swoich synów, ale też nieustannie weseli się i cieszy świadectwami cnót i miłości, które w niej się pojawiają."
"W świecie, który wymaga od chrześcijan odnowionego świadectwa miłości Pana i wierności Mu, wszyscy winni czuć potrzebę prześcigania się w miłości, w usługiwaniu i w dobrych uczynkach (por. Hbr 6, 10)."